η νύχτα των οργίων..

λοιπόοον.. η αναμονή άξιζε!
όλα ήταν υπέροχα και σας ευχαριστώ όλους!

μεγάλα βραβεία:

• στον σταύρο για το ποτό έκπληξη!
• στην έλενα για την υπέροχη παρέα της και την υπέροχη ανθοδέσμη!
• στην νατάσα για το ποντίκι ;Ρ !
• στον άγγελο για τις γνώσεις του (αμάν πια βρε παιδάκι μου..)!
• στον αλέξανδρο για το μοίρασμα (πίσω γιατί σ έφαγα παλιομαφιόζε)!
• στον άλλο αλέξανδρο για το ταξί του!
• στον άλλο αλέξανδρο για το χιούμορ του και την αποφασιστικότητά του!
• στον γιάννη για την έκπληξη (το ξερα ρε)!
• στην ελένη γιατί είναι θεά και πάντα από κάτι (εκτός από πολίτης)!
• στην φρατζέσκα και το κινητό της!
• στον φώτη για την απουσία του!

-τα ρέστα μου..

-τα βλέπω..

ενήλικα (πλέον) φιδάκια.. :)

σήμερα..

μία υπέροχη μέρα που θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο υπέροχη..

σας περιμένω και βαριέμαι.. :Ρ
άντε..
ελάτε καμια ώρα.. :@

παιδάκια θα περάσουμε υπέροχα..
και θα ήταν ακόμα πιο τέλεια αν ήταν και κάποιοι άλλοι εδώ! :(
Τότε θα ταν ακόμα πιο όμορφη και ακόμα πιο υπέροχη η μέρα..

καλό και ευτυχισμένο απόγευμά.. :)

για τις βραδινές λιγούρες..

Συνταγή για ΤΟΣΤ!!
(σάουντρακ: τουρου ρουρου... τζαζ μουσικούλα)

τώρα τελευταία έχω γίνει έξπερτ!

ΥΛΙΚΑ(για δύο τόστ.. εκτός αν τρως περισσότερα.. οπότε είσαι κοιλιόδουλος!)

-4 φέτες ψωμί του τόστ (κατά προτίμηση χωρίς την κόρα γιατί μου σπάει τα νεύρα)

-2 φέτες τυρί (από αυτό που λιώνει όταν ζεσταίνεις.. γιου νόου)

-2 φέτες ζαμπόν (θα έλεγα γαλοπούλα, αλλά κυκλοφορεί και η γρίπη)

-μπόλικη κέτσαπ

-βούτυρο

απαραίτητα αξεσουάρ:

-μια τοστιέρα! (αν δεν έχεις, τρέξε να πάρεις. Αλλιώς δεν τρως..!)


-σακούλα σκουπιδιών

-φωτογραφική μηχανή (δεν ξέρω γιατί, έτσι!)

-χαρτοπετσέτες

-πυροσβεστήρας

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
(αν είσαι πολύ άσχετος, ρίξε όλα τα υλικά στην τοστιέρα και περίμενε 5 λεπτά. Ύστερα φάε ότι βγει)
Βγάζουμε τις φέτες ψωμί, απλώνουμε ομοιόμορφα λίγο βούτυρο στην μια πλευρά τους. Ύστερα προσθέτουμε το τυρί και μετά το ζαμπόν. Στην συνέχεια τοποθετούμε τα τόστ στην τοστιέρα την οποία έχουμε ανοίξει κανα 2λεπτο πριν! Κατά τη διάρκεια του ψησίματος (γύρω στα 3 λεπτά) ανοίγουμε την τοστιέρα και στρίβουμε τα τόστ 90μοίρες για να κάνουμε τετραγωνάκια.. αν δεν έχουμε καλλιτεχνική φύση, βέβαια, τα αφήνουμε μέχρι να καρβουνιάσουν! Κανα 3λεπτο αργότερα κλείνουμε την τοστιέρα (όποιος ξεχάσει την τοστιέρα ανοιχτή, καίει όχι μόνο τα τόστ αλλά και το σπίτι του μαζί).Βγάζουμε τα τόστ απο την τοστιέρα.. τα βάζουμε σε ένα πιάτο! Παίρνουμε ένα κουτί κέτσαπ και πάμε και καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση και τα τρώμε!

αυτά...



καλή ορεξήηηη...

υ.γ. μετά από την καταστροφή του σέρβερ ήθελα πολύ να το ξαναδημοσιεύσω.. εντζόι..
υ.γ.2 κάμιν σούν ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΑΓΑΝΑΚΙ! :)

απώλεια ύπνου..

Δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Έρχεται η ώρα να πέσω για ύπνο, και δεν μπορώ να κοιμηθώ!
Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου, πονάω και ζαλίζομαι και κάθομαι εδώ.. να ξεχαστώ, να γράψω ότι μου κατέβει, να μην με διαβάσει κανείς με ενδιαφέρον, να μην αρέσει σε κανένα αυτό που γράφω!

Ώρες, ώρες νοιώθω οτί δεν θέλω έχω κανένα ενδιαφέρον, οτι δεν θέλω να μου αρέσει τπτ..
θέλω να νοιώσω το απόλυτο κενό.
Δεν θέλω να κάνω τίποτα..
θέλω να κάθομαι και να κοιτάω το κενό χωρίς να σκέφτομαι τίποτα..
χωρίς να με βασανίζει καμία ύποπτη σκέψη. Χωρίς ανθρώπους να μου χτυπάνε την πόρτα, χωρίς κανένα ρολόι να κάνει τίκι τάκα
χωρίς κανένα θόρυβο..
Να μην κοιμηθώ, να μην φάω, να μην σηκωθώ για κανένα λόγο.

να ασχοληθώ με το απόλυτο κενό..

θέλω να σταματήσω να νοιώθω. Θλίψη. Χαρά. Έρωτα. Απογοήτευση. Απόγνωση. Και ξανά θλίψη!
Δεν θέλω να νοιώθω τίποτα..

Πυροβολήστε με καλύτερα..

ότι να ναι..

Οι σκέψεις μου είναι πολυ σημαντικές..
Δεν ξέρω με ποιούς τις μοιράζομαι!
Τον τελευταίο καιρό τις μοιράζομαι με όλο τον κόσμο. Και αυτό δεν είναι καθόλου καλό,γιατι εγώ είμαι παρανοϊκό άτομο.. και θα με παρεξηγήσουν (χέστηκα δηλαδή, αλλά οκ!)!
Τι να πω..?

ζηλεύω απίστευτα..
ζηλεύω παλιές καταστάσεις,
ζηεύω καταστάσεις που δεν ξέρω αν θα ζήσω..
Εγώ, που ποτέ μου δεν ζήλευα κανένα!
Τέσπα, θα μου περάσει..
είναι λόγω της περιόδου, είμαι σίγουρη!

Έλενα θέλω να παντρευτώ τον Άλκη.. :Ρ
..με πολιτικό γάμο, βέβαια.. :Ρ
...αλλά τωρα που? αυτός πηγε και κρεμάστηκε, χωρίς εμένα.. :(

Τι έλεγα..?
Κάτι έλεγα...
Χμου...το ξέχασα!
Μην ανησυχείτε, δεν έχω τίποτα, μόνο ανσχάιμερ σε προχωρημένη μορφή!
αυτάααα... το επόμενο πόστ, κάτι μου λέει, πως δεν θα είναι καλό!
Τι? Νομίζατε οτι τελείωσα? χΑΧΑ... Είστε γελασμένοι! Εχω να γραψω πολλά ακόμα!
Όποιος θέλει φεύγει, όλοι οι άλλοι μένουν.
Άμα θες να φύγεις, φύγε! Άμα θες να κάτσεις, κάτσε!
(ε.. που πάτε όλοι?)

Και μετά από το σύντομο μουσικό διάλειμμα, η βραδινή-πρωινή παράνοια μου συνεχίζεται!(yeah)

Δεν μπορώωω μου ρχεται να βάλω τα κλάματα.. :(
Μιλάμε, είμαι σε φάση φθοράς και αφθαρσίας..
καταρέω..
ζαλίζομαι..
πεινάω..
νυστάζω..
και νοιώθω τόσο άσχημα που θέλω να βάλω τα κλάματα... γιατιιιιι? :(
Γιατί να μην μπορεί να κλάψει μια αρκούδα? ε?Ε? Ένα λιοντάρι? Ένας καρχαρίας?
Γιατί μόνο οι φράουλες να μπορούν να κλαίνε? Και γιατί εγώ να μην είμαι φράουλα?

με τον πικρόοο καφέεε τον πρωινόοοο..

εξω καράαααβια φεύγουνεεε..

μ ένα απ αυτάαα θα φύγουμεε..

Ααχ.. δεν μπορώ.. δεν μπορώω..όθγκ

:) Τι καλά?
Χαίρομαι που πολλοί φίλοι μου είναι ευτυχισμένοι.. :)
Να στε πάντα καλά παιδάκιααα.. :)
Τεσπά,
πάω να χαζέψω το χιόνι που έπεσε χθές και δεν το είδα γιατί κοιμόμουν.. (κοινώς:γειά!)
χα χααα

χιόνια πολλά..

χιόνια πολλά από δύο απόψεις.

άποψη ένα:
Ξυπνάς το πρωί και τα βλέπεις όλα χιονισμένα.. Όλα άσπρα..
:)

άποψη δύο:
Ξυπνάς ζαλισμένη όπως και μια μέρα που σήμαινε πολλά, πριν από κάποιους μήνες.
:)

αυτά..!

Σήμερα προσπαθώ να είμαι χαρούμενη!
Και αυτό πρέπει όλοι να κάνουμε.
Γι αυτό και πρέπει να χαμογελάμε!! :) :) :) :) :)

φιδάκια χαμογελαστά και σαυρούλες ευτυχισμένες σε όλους.. :)

γέιιιι.. :)

είναι γεγονός κυρίες και κύριοι...

βρήκα την καταγωγή μου..
βρήκα τον κόσμο μου..

ιδού:





και αυτό το πλάσμα μπορεί να είναι και ξαδερφάκι μου!
Παίζει! :Ρ
(τι είναι?... αρκούδι?? :S)

o ιππότης και η δούκισσα..

"- Δούκισσα, σ'αγαπώ! Είμαι τρελός για σένα!
Είσαι το φως του φεγγαριού που αστράφτει στον ωκεανό!
Ο ήλιος που ζεσταίνει τα δάση!
Και τα μάτια σου... Αχ.. τα μάτια σου, ω!
Δούκισσα...Σ'ΑΓΑΠΩ!!!!

- Ιππότη μου, μεγάλε μου έρωτα, στην πανοπλία σου! Ω, Φωκίωνα... κι εγώ σ'αγαπώ!

- Αρνήσου το όνομά σου Πλακεντία! έλα μαζί μου..

- Φωκίωνα, ο πατέρας είναι άρρωστος από τότε που τον κεράτωσε η μάνα! Δεν μπορώ να φύγω. Αυτός ο έρωτας είναι καταδικασμένος..

- ΟΟΟΧΙΙΙΙ... Δεν είναι δυνατόν! Δούκισσα Πλακεντία, γίνε γυναίκα μου!

- Ω, Φωκίωνα, είναι αδύνατον! Είσαι ένας ιππότης κι εγώ είμαι μια δούκισσα.. η κοινωνία δεν θα το δεχθεί ποτέ αυτό!

- Τότε.....ΑΝΤΙΟ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑ......ΑΝΤΙΟ......."

Ο ιππότης ανέβηκε στο άσπρο του άλογό και έφυγε μακριά.Πήγε στο σπίτι του Αγησίλαου, που είχε την χρονομηχανή. Ο μόνος τρόπος για να ξεχάσει την δούκισσα του ήταν αυτός... να γυρήσει απο κει που ρθε!

Μα ξαφνικά, εκεί που θα φόραγε το μαγικό καπέλο που θα τον μετέφερε στον δικό του κόσμο..

"- ΣΕΡ ΦΩΚΙΩΝΑΑΑΑ.... ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!
- ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑ!!!"

(και εδώ μπαίνει σάουντρακ από ελληνική ταινία με Ναθαναήλ (σαν με κοιτάααας....του ρου ρου))

.................................
..................................
.....................................


Και έτσι, ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, παρόλο που αυτός ήταν ιππότης και αυτή δούκισσα.. παρόλο που είχαν διαφορά εποχής.. και παρά την μικρή λεπτομέρεια που αυτός ήταν αρκούδος και αυτή φώκια!!

μάι πρέσους..

από δω και πέρα θα φωνάζω όσες μου σπάνε τα νεύρα "χόμπιτσις"!!
λοιπόν είναι μια χόμπιτς.. που με εκνευρίζει απίστευτα.. την αντιπαθώ αφάνταστα.. και να φανταστείτε δεν είμαι άτομο που κρατάει κακία(κατα βάθος :Ρ )!

στο σαμαίριον λεξικόν χόμπιτς σημαίνει: ήλιθια, βλαμένη, σταμάτα να ασχολείσαι μαζί της!

εγώ γιατί δεν σταματάω..??

ασχολούμαι υπερβολικά πολύ με πράγματα και πρόσωπα που δεν θα πρεπε!

anyway..
σήμερα πέρασα Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α
δυστυχώς δεν γνώρισα τον θιφ γκρρ.. αλλά.. τι να κάνω...? θα σφίξω την γροθιά... θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα συνεχίσω... (χωρίς να ρίξω κάτω τα νερά και χωρίς να σπάσω κάτι :Ρ )
επείσης έχω να πω οτι προσκυνώ φρι.. πολύ θετικό άτομο... (σε πάω!)
αυτάαα...
α!! και χάρηκα πολύυυυ... :):):):)

τα μαθες τα νέα μίμη?
αντιο!

θα ταν ωραία..

θέλω να λιώσω μπροστά από το ψ μου!
να μην κάνω τίποτα, να μην πρέπει να διαβάσω, να μην έχω την μάνα μου να με πρίζει και να με φωνάζει κάθε λίγο και λιγάκι..
να έχω την ησυχία μου (όχι την αμάτα, καμία σχέση)
Με ρώτησε ένας φίλος μου, γιατι ξυπνάω το απόγευμα και γιατί δεν κοιμάμαι το βράδυ! Η απάντηση είναι πολύπλοκη!
Όταν έβγαιναν τα αποτελέσματα των πανελληνίων ήταν να περάσω Ιωάννινα..
αλλά δεν ήθελα!
Τώρα σκέφτομαι οτι ίσως ήταν πολύ καλύτερα να έχω περάσει εκει! Θα είχα την ηρεμία μου, θα έκανα ότι ήθελα και δεν θα ήταν αναγκη να πάρω την άδεια κανενός! Θα μπορούσα να αφήνω τα πιάτα στον νεροχύτη χωρίς να τα ξεπλήνω και θα μπορούσα να έχω το δωμάτιο μου ακατάστατο, χωρίς να το σχολιάσει κανείς! Θα καλούσα τους φίλους μου και θα μέναμε να παίζουμε κιθάρες και να τραγουδάμε ως το πρωί.. χωρίς να με νοιάζει ποιον θα ξυπνήσω! θα έβαζα μουσική και δεν θα μου χτύπαγε κανεις την πόρτα για να το χαμηλώσω! Θα έβαζα ένα τραγούδι να παίζει στο ριπίτ για μέρες!!!!!!!!!!
Νομίζω πως το αντίθετο από όλα τα παραπάνω είναι όσα πράγματα που μου σπάνε τα νεύρα και γι αυτό δεν κοιμάμαι τα βράδια! Γιατί το βράδυ που κοιμούνται όλοι, έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι μόνη μου και κάνω ότι δεν μπορώ να κάνω όταν είναι ξύπνιοι!!
Γι αυτό σκεφτόμουν να ξαναδώσω!
Άραγε θα μπορέσω να τα κάνω όλα αυτά χωρίς να περάσω πάλι την διαδικασία του "ξαναδίνω"?
Θα θελα να μαι μόνη μου, όχι στα Ιωάννινα όμως!!
Ήταν λάθος μου που τα παράτησα την τελευταία στιγμή!
...
...
Θα μείνω εδώ λοιπόν! Θα ξεκινήσω τη σχολή μου και θα λείπω όλη μέρα από το σπίτι.. Και θα βγάλω και δίπλωμα για να πηγαίνω βολτούλες και εκδρομούλες!

Και όποιος τολμήσει να φέρει αντίρηση, πέθανε!

καλός λύκος..

μη φεύγεις..

".. δεν ξέρω γιατί σου γράφω αυτό το γράμμα. Έπρεπε να σου απαντήσω σε αυτά που μου έστειλες.
Η ζωή ειναι παράξενη. Όμορφη. Μα τόσο παράξενη.
Εσύ μου το μαθες αυτό!
Καθένας από μας κρύβει μια προσωπική τραγωδία μέσα του. Ένα μικρό μυστικό. Μία πικρή αλήθεια που πολεμάει να ξεχάσει.
Η ζωή είναι στιγμές. Όνειρα που θέλεις να ξεχάσεις. Όνειρα που θέλεις να πραγματοποιήσεις. Γιατι έρχεται κάποτε η στιγμή, που το παρελθόν σου είναι μεγαλύτερο από το μέλλον σου.
Η ζωή είναι ακριβώς όπως μου είχες πει...
Αυτή είναι η ζωή φίλε μου.
Κομμάτια..
Φως και σκοτάδι..
Παρελθόν και μέλλον..
Μαύρο και λευκό..
Κυνήγα τη..
έτσι κάνω εγώ.."

-----------------------------------------------

"-αν η ζωή είχε χρώμα, τι χρώμα θα ήταν??
-γκρι!"

λίγο από το παραμύθι..

"..Και εγώ θυμάμαι παντού να σε ψάχνω ξωτικό
να δω αλήθεια αν είσαι όπως μου λέγανε κακό
να αντικρίσω τα μάτια σου,
το μαγικό σου βλέμμα
που είχα ακούσει όποιος σε δει
θα ποτίσει λεει ψέμα.
Και θα πνίγει τα όνειρά του στη χαρά σου

θα πουλάει απ' τη ζωή

φτάνει να σέρνεται κοντά σου

κι αν ναι θα τον φοβίζει η μοναξιά

και ο χρόνος θα περνάει αργά και συνέχεια θα πονάει.

Μα ποτέ δε μ' ένοιαξαν τα λόγια ξωτικό

κρατούσα μέσα μου για χρόνια ένα θαμμένο μυστικό

και μπορεί όταν θα σε δω αν ταιριάξει να σου πω

για ποιο λόγο εγώ ψάχνω τόσα χρόνια να σε βρω.."

ο μονόλογος της τρελής.. vol.2

(για όσους δεν θυμούνται!) (θα τους βρίσω αργότερα)

.......όλα άρχισαν όταν εγώ πείναγα πολυ.....

ήταν μια κρύα μαύρη νύχτα..
μία φιγούρα με μαύρη κοντομάνικη μπλούζα και μαύρο φαρδύ παντελόνι εμφανίζεται μέσα στο αχουριασμένο δωμάτιο..
ήταν μια κοπέλα γύρω στα 18 πεινασμένη πολύ!
κάθησε ανενόχλητη μπροστά στο ψ της για να ξεχαστεί..
ξαφνικά..
σηκώνεται! (συγκλωνιστικο ε?)
παει στην κουζίνα..
ανακαλύπτει οτι το ψωμί του τόστ έχει τελειώσει!
αυτή τη φορά δεν μπορεί να πει τπτ γιατι το είχε φάει η ίδια το προηγούμενο βράδυ..

και πάλι τα ίδια..
βρίσκει το γάλα και τα κέλλογκς..

**
σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σας ενημερώσω οτι η μολυβοφατσούλα εβρέθη σώα και αβλαβής μέσα σε ένα υποτυπώδες σακουλάκι μέσα στα κέλλογκς....
και πήρα την απόφαση να εισηγηθώ για να καθιερωθεί η έκφραση "ψάχνω μολυβοφατσούλα στα κέλλογκς" στην θέση της γνωστής σε όλους μας έκφρασης "ψάχνω ψίλλους στ άχυρα"
**

και συνεχίζω..

αφού η νεαρή κοπέλα τρώει τα κέλλογκς, συνειδητοποιεί πως πεινάει ακόμα..

.......και την συνέχεια δεν την ξέρω......
(ακόμα)

αυτά

έδω..
η καθημερινή σας ενημέρωση για τις ανησυχίες του στομαχιού μου, έλαβε τέλος!και αυτό γιατι πεινάω, νυστάζω και βαριέμαι να γράφω..

παστίγκλιε αροματίκε βαλσαμίκε λεόνε..

)Προσοχή! Δεν βγάζει νόημα!(

ΜΕΝΤΑ

Και.....................

Καλά νέα... ΚΑΛΑ ΝΕΑ... ΤΕΛΕΙΑ ΝΕΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Ω ναι..! ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑ...
(μην επικαλεστώ το γνωστό άσμα..)
(πιπέρι στο στόμα μου)

και κλειστό τηλέφωνο..

Ίσως να έκανα λάθος για τον κύριο Τάδε..(μπορεί και να είχε δίκιο αυτός που έχει χάσει την ισορροπία του..)!!
Υπέροχη μέρα..
Και μην ξεχνάτε το ριγιούνιον..
ΤΖΕΛΙΦΙΣ.. ;)
Και νομίζω πως πρέπει να ηρεμήσω..
Ήρεμα
Ήρεμα
Ηρέμησε..

εγώ εσυ..
εσύ αυτή..
αυτός αυτή..
αυτός αυτή..
αυτή αυτός..
κλπ κλπ..
βαριέμαι..

μου έλειψες..
ελπίζω να είσαι κι εσύ αύριο.. :)

καλή και δημιουργική χρονιά..

χιόνια πολλά.. :)