Δευτέρα, Μαρτίου 30, 2009

ευθεία γραμμή καπνού..

Σαν να νοσταλγώ βλέποντας όνειρα το βράδυ. Που όταν ξυπνώ δεν είναι εκεί. Κάπως με καλημέρισαν ενώ κοιμόμουν και δεν κατάλαβα οτί έφυγαν. Μπορεί να φταίω εγώ. Μπορεί να φταίνε κι αυτά. Αλλά οι ανασφάλειες μάλλον είναι αυτές που μας δένουν μαζί.