Πέμπτη, Δεκεμβρίου 19, 2013

γιορτινό κλίμα..

Γιορτινές μέρες.
Τελειώνει και αυτός ο χρόνος.
Και ελπίζω όσα παράλογα έχει να μου δώσει, να το κάνει μέσα στις επόμενες 13 μέρες, και να μην τα πάρει μαζί του ο επόμενος.
Είναι αυτές οι μέρες με τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν και που με κάνουν να σκέφτομαι.
Αναρωτιέμαι αν πρέπει να θυμάμαι ή να ξεχνώ...
Τα όνειρά μου διαφωνούν και με τα δύο.
Όνειρα ημερήσια και βραδινά, που πολλές φορές δεν έχουν νόημα.
Κάθε άνθρωπος τρελός θα μπορούσε να το καταλάβει αυτό.
Οι λογικοί δεν πρόκειται. Καλύτερα να μην προσπαθήσουν.

Παρ' όλα αυτά, αφιερωμένη στην σκέψη της θύμησης, περπάτησα.
Πέρασα από εκείνον τον πεζόδρομο.
Τόσο μόνη, που άκουγα τα βήματά μου.
Δεν μπορώ να θυμηθώ την προηγούμενη φορά που πέρασα από κει αν ήταν έτσι.
Ή μπορεί και να θυμάμαι, αλλά να μην θέλω να το παραδεχθώ.
Διάλεξα να βολτάρω και έξω από ένα βιβλιοπωλείο.
Κάτι αναπόλησα κι εκεί που μάλλον θέλω να ξεχάσω.
Με γρήγορο βήμα, πέρασα ένα κόκκινο φανάρι. Υποθετικά, ήταν κι αυτό γιορτινό. Αργότερα έγινε πράσινο. 

Στο τέλος, ρώτησα τον εαυτό μου αν θέλω να στροβιλίζω το σώμα μου σε αυτόν τον ρυθμό..

Αντίο Δεκέμβρη