ο μονόλογος της τρελής.. vol.2

(για όσους δεν θυμούνται!) (θα τους βρίσω αργότερα)

.......όλα άρχισαν όταν εγώ πείναγα πολυ.....

ήταν μια κρύα μαύρη νύχτα..
μία φιγούρα με μαύρη κοντομάνικη μπλούζα και μαύρο φαρδύ παντελόνι εμφανίζεται μέσα στο αχουριασμένο δωμάτιο..
ήταν μια κοπέλα γύρω στα 18 πεινασμένη πολύ!
κάθησε ανενόχλητη μπροστά στο ψ της για να ξεχαστεί..
ξαφνικά..
σηκώνεται! (συγκλωνιστικο ε?)
παει στην κουζίνα..
ανακαλύπτει οτι το ψωμί του τόστ έχει τελειώσει!
αυτή τη φορά δεν μπορεί να πει τπτ γιατι το είχε φάει η ίδια το προηγούμενο βράδυ..

και πάλι τα ίδια..
βρίσκει το γάλα και τα κέλλογκς..

**
σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σας ενημερώσω οτι η μολυβοφατσούλα εβρέθη σώα και αβλαβής μέσα σε ένα υποτυπώδες σακουλάκι μέσα στα κέλλογκς....
και πήρα την απόφαση να εισηγηθώ για να καθιερωθεί η έκφραση "ψάχνω μολυβοφατσούλα στα κέλλογκς" στην θέση της γνωστής σε όλους μας έκφρασης "ψάχνω ψίλλους στ άχυρα"
**

και συνεχίζω..

αφού η νεαρή κοπέλα τρώει τα κέλλογκς, συνειδητοποιεί πως πεινάει ακόμα..

.......και την συνέχεια δεν την ξέρω......
(ακόμα)

αυτά

έδω..
η καθημερινή σας ενημέρωση για τις ανησυχίες του στομαχιού μου, έλαβε τέλος!και αυτό γιατι πεινάω, νυστάζω και βαριέμαι να γράφω..