όνειρααα..

Εδώ και ένα χρόνο παλεύω με το δίπλωμα οδήγησης. Το πιάνω το ξαναφήνω. Μπουνιές, κλωτσιες..
Τι θα γίνει με μένα επιτέλους?

Φαντάζομαι τον εαυτό μου να οδηγώ το Πεζό και δίπλα μου το φιλαράκι μου το Σ. να αλλάζει σταθμό στο ηχοσύστημα (ε βέβαια.. :P ) Και πίσω κάποιο άλλο φιλαράκι μου (Σ. ή και Γ. ή και Δ. ή και Α. ή και Ε. ή και Ν. ή και Μ. κλπ κλπ) αραχτό στα μαξιλαράκια (από ΙΚΕΑ) να απολαμβάνει τη διαδρομή. Και να κάνουμε στάσεις για φαΐ στην εθνική. Και να βάζουμε δυνατά μουσική. Και να διασκεδάζουμε. Και να σταματάμε στη μέση του πουθενά τα μεσάνυχτα, να κοιτάμε τον καθαρό (ή και όχι) ουρανό, ξέγνιαστοι, παρόλο που θα χουμε χαθεί..

Ωραίο όνειρο, λίγο διαφορετικό από αυτά που βλέπω τελευταία. Αλλά εδώ κάποιο χέρι διαλύει το συννεφάκι που έχει δημιουργηθεί πάνω από το κεφάλι μου που ονειρεύεται, γιατί δεν υπάρχει δίπλωμα. Μάλλον το χέρι θα ήταν του καθηγητή μου ο οποίος έχει φλιπάρει να με κυνηγάει να διαβάσω.
Η σημερινή μέρα όμως είναι ιστορική. ΘΑ δώσω υπόσχεση στον εαυτό μου και μπροστά σε όλους εσάς (τους πολλούς) (μάρτυρες) που με διαβάζετε, πως αυτή τη βδομάδα θα κάτσω να διαβάσω._ (άμα πια)
Θα ενημερωθείτε επι του θέματος συντόμως. (ο καιρός γαρ εγκύς :P )
Αριβεντέρτσι (Ρόμα..)
Ολέ.