και μετά..

Τα όνειρά σου ζωγραφισμένα με διάφορα χρώματα.

Δεν μπορείς να το εξηγήσεις.

Ίσως να μην το καταλαβαίνεις.

Ίσως να μην χρειάζεται.

Ή μπορεί να μην στο εξηγώ εγώ καλά.

Το νόημα παραμένει το ίδιο. Χωρίς νόημα.

Και συνεχίζω να παίζω εκείνο το υποτονικό τραγούδι.