Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007

υπόγειο..

Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται απ'τη νιότη σου,
γι αυτο νωρίς βραδιάζει, πριν χορτάσεις.
Το μεσημέρι καιει στα ψηλά τα δώματα.
Το κύμα του ξανθό λούζει τους δρόμους.

Πεθαίνεις με τους ποιητές κάθε ηλιοβασίλεμα.
Τα χέρια σου μυρίζουν απ' τα μαλλιά τους.
Χτυπάει η καμπάνα που δεν πιστεύεις πια.
Σε ξένη αυλή συνομιλείς με το φεγγάρι.

Αφοί Κ.